نخبه پروری، حلقه مفقوده مدیریت شهری فردیس

شهرفردیس- با گذشت حدود ۶ سال از عمر مدیریت شهری فردیس، برخی از اعضای شورا که رای خود را از شهروندان فردیسی گرفته‌اند ، تعلق خاطر عجیبی به کرج نشان داده و توان نیروهای فردیسی را در حد مدیریت کلان شهری ندیده و بر حضور نیروهای با تجریه و حتی کم تجربه کرجی اصرار دارند.

آنچه مسلم است ۶ سال عمر کمی برای شناسایی ، سرمایه گذاری و تربیت نیروی متخصص و کاردان نیست و گویا این مهم در دستور کار مدیریت شهری فردیس قرار ندارد.

اگر حضور شهردار به عنوان مدیری با تجربه‌ی فراوان و معاونت های ایشان در سال های گذشته جهت ساماندهی و ایجاد مدیریت شهری کاردان و زیرساخت ساز را بتوان توجیه کرد، اما عدم اعتماد به جوانان مستعد فردیسی و استقرار آنها زیرِ دست معاونین کارکشته! گذشته جهت آموزش و پرورش دلسوزان شهر، با هیچ منطقی قابل توجیه نیست.

محمد رضا احمدی نژاد،شهردار محترم فردیس، در روزهای ابتدایی حضور خود و در جمع خبرنگاران از عدم وجود نیروهای متخصص کافی در بدنه شهرداری گلایه و پیشبرد اهداف شهری را با بدنه فعلی بسیار سخت دانست و ابراز امیدواری کرد با آموزش های لازم از همین نیروهای غیر متخصص، افرادی با توانایی بالای مدیریتی تربیت کند. اما با گذشت حدود ۱۸ ماه از عمر مدیریت ایشان در فردیس، همچنان شاهد جابجایی های فراوان در سطوح مختلف شهرداری آن هم با «اخذ وام» از برادر بزرگتر یعنی کرج هستیم.

با رصد جایگاههای تفویضی به کارکنان شهرداری کرج در فردیس، نه وعده تربیت نیروهای فردیسی قابل لمس است، نه اعتماد به جوانان شهر!

به یاد داشته باشیم در اینکه شورا قانونا هیچگونه دخل و تصرفی در انتصابات شهرداری نمی تواند داشته باشد، شکی نیست، اما نفس نظارت بر عملکرد شهرداری هم قابل کتمان نیست.

از سوی دیگر بر اساس ردیف های بودجه ای، آموزش کارکنان از تکالیف شهرداری بوده و نظارت بر حسن انجام تکالیف شهرداری نیز از وظایف اصلی شوراست.

یادآور می شوم که طبق همان ردیف های بودجه ای مصوب شورا، هزینه کرد شهرداری برای مامورین معین و رفت و آمدها باید با دقت بررسی تا میزان منفعت شهر از این هزینه کردها مشخص باشد.

سوالی که باید از منتخبین مردم در شورای شهر فردیس پرسید این است که در بررسی حضرات از میزان آموزش کارکنان شهرداری جهت ارتقا عملکرد، چند نیروی متخصص فردیسی به سطوح بالاتر ارتقا یافته اند؟

علی القاعده یکی از فواید حضور مامورین در شهرداری ضمن پر کردن خلع متخصص در حوزه مربوطه، آموزش و ارتقا زیر مجموعه جهت بهره وری بالاتر و نگاه به آینده به منظور کاهش وابستگی ست، حال سوالی دیگر که به اذهان خطور می کند، این است که در بررسی ها و نظارت اعضای محترم شورا، هزینه پرداختی شهر برای مامورین در شهرداری، به میزان بهره وری و ارتقا تخصص کارکنان انجامیده است یا نه؟

از شواهد امر پیداست که اعضای شورا هیچ علاقه ای جهت بکارگیری و اعتماد به جوانان نخبه شهر در سطوح بالای مدیریتی شهرداری از خود نشان نمی دهند. گویا صِرف معرفی و بکارگیری نزدیکان آنها در بدنه شهرداری کفایت کرده و در این بین هیچ کاردانی میان معرفی شدگان ندارند!

در اینکه شهردار با تیمی قوی در زیر مجموعه خود قادر به پیشبرد اهداف شهر است، تردیدی نیست، اما نخبه پروری و اعتماد به جوانان شهر کجای خواسته اعضای شورا قرار دارد؟

در سطح کلان مملکتی، دائما صحبت از اعتماد به سرمایه های داخلی جهت کم شدن وابستگی به میان آمده، اما در فردیس و در مدت حداقل ۲ سال گذشته، هیچ تلاشی برای کم شدن وابستگی به کرج دیده نمی شود.

در دوره قبلی شورا که تقریبا همه کارکنان شهرداری فردیس از شهرداری کرج محسوب می شدند، تلاش برای انتقال پرونده های بومیان شهر انجام شد و در برخی موارد، شاهد حضور کارکنانی از رده های مختلف در کنار مدیران ارشد شهرداری بودیم، به نحوی که پس از پایان همکاری آن مدیران، کارکنان فردیسی توانستند خودی نشان داده و گره ای از مشکلات شهر باز کنند.

موضوع مهم دیگر بحث همیشه داغ انتزاع است. وقتی صحبت از انتزاع به میان می آید، یکی از دغدغه های مطروحه میان شهروندان، میزان تلاش و چانه زنی نمایندگان فردیسی در جلسات برای تحقق هر چه سریع تر منافع شهر است، اما به واقع با حضور نمایندگان «کرجی در مقابل کرجی ها»، این مطالبه گری چقدر منطقی و اصولی خواهد بود؟ و البته با نتایجی که تاکنون حاصل شده و آنهم تقریبا هیچ است، مذاکره کرجی با کرجی خروجی خاصی نداشته و همچنان نخواهد داشت. هر چند اگر گفته های شهرداران ادوار مختلف فردیس که «تقریبا» همگی کارمند شهرداری کرج بوده اند را با فرض تلاش بسیار جهت احقاق حق شهروندان فردیسی در جلسات انتزاع قبول کنیم، اما ناخودآگاه تعلق خاطر و دغدغه پایان ماموریت در فردیس و بازگشت به کرج را در چانه زنی ها نمی توان نادیده گرفت.

نکته حائز اهمیت دیگر عدم اعتراض و یا واکنش قابل تأمل اعضای شورای شهر فردیس به انتصابات شهرداریست. باز هم تکرار میکنم در اینکه شهردار جهت پیشبرد اهداف مدیریت شهری نیازمند مدیران کاربلد و قابل اطمینان حتی از دوستان و آشنایان خود به منظور راحتی در برنامه ریزی و درک متقابل خواسته ها و نظرات است، شکی نیست و از وی نمی توان زیاد خرده گرفت، اما اعضای شورا به عنوان نهاد ناظر و بالادستی چرا هیچ عکس العمل ملموسی نسبت به انتصابات ندارند، و این مهم، شائبه غش کردن به سمت کرجی ها را بیشتر در اذهان متبادر می کند!

به یاد داریم که بسیاری از همین شورا نشینان در زمان انتخابات به کاندیداتوری کرجی ها در فردیس معترض بودند، حال سوال اینجاست که در نگاه آنها در زمان یاد شده، کاندیدای کرجیِ با تخصص و حرفه ای وجود نداشت که این دوستان فریاد «وا اسفا» سر می دادند و نقل محافل بود که اگر کرجی وارد شورای شهر فردیس شود، اتوبوس اتوبوس نیرو از کرج به فردیس سرازیر خواهد شد؟!

این اعضای به ظاهر فردیسی، هیچ شهروند مستعد فردیسی را لایق سرمایه گذاری برای برنامه های بلند مدت شهری ندانسته و همچنان دست های ملتمس گونه خود را به سمت شهرهای اطراف دراز کرده تا مدیری با «منت» فراوان جهت حضور در مدیریت شهری اعلام آمادگی کند؟!

در این مقال هدف خط کشی میان کرج و فردیس نیست، تنها بیان نیاز های بلند مدت شهر به فرزندان همین شهر است. تا به کی فردیس سکوی پرتاب مدیران رده چندمی(البته نه همه مدیران) کرجی برای رسیدن به آمال بلند پروازانه در زیستگاه اصلی خود باشد؟

حال که شورا نشینان ۲ سال از عمر فعالیت خود را در خفا و سکوت خبری و با فراغ بال از پاسخگویی گذرانده اند، وقت آن رسیده این آرامش ظاهری و آسوده خاطری کذایی را با پاسخ های مناسب و نه فرافکنی به افکار عمومی، کمی به چالش بکشند تا عیار واقعی خود را نمایان سازند./مهدی مزرئی